เขาเริ่มทำหน้าที่ร่วมกับสโมสรฟรัสกาตี ที่ซึ่งเขาได้รับการเปิดตัวในปี ค.ศ. 1969 โดยทำหน้าที่ร่วมกับสโมสรแห่งนี้กระทั่งปี ค.ศ. 1972 เขาได้ทำหน้าที่เป็นระยะเวลา 2 ปีกับสโมสรชีอูเอสเซ เจโนวา โดยทำได้เพียงแต้มเดียวในปีแรกสโมสรเปตราร์กาซึ่งเป็นแชมป์ของประเทศอิตาลี ครั้นในปี ค.ศ. 1974 ก็ได้ย้ายไปยังสโมสรเบรชชา ซึ่งมีส่วนช่วยให้ทีมดังกล่าว ครองแชมป์ของประเทศได้ในฤดูกาลแรก

เขาเริ่มทำหน้าที่ร่วมกับทีมชาติอิตาลีในลิสบอน ณ วันที่ 2 เมษายน ค.ศ. 1972 ในการแข่งขันชิงถ้วยสหพันธ์รักบี้สมัครเล่นนานาชาติกับทีมชาติโปรตุเกส และในต่อถัดมา เขาได้มีส่วนร่วมในรายการ ทัวร์ ภูมิภาคแอฟริกาใต้ช่วง ค.ศ. 1973 ซึ่งเป็นครั้งแรกของทีมในรายการใหญ่นอกทวีปยุโรป[1] ปาโอเลตตีลงแข่งให้แก่ทีมชาติ 20 ครั้ง ครั้งสุดท้ายในปี ค.ศ. 1976 ในปาร์มาเมื่อครั้งที่พบกับทีมชาติโรมาเนีย ส่วนรายการ ทัวร์ อื่น ๆ ประกอบด้วย ค.ศ. 1974 ในประเทศอังกฤษ, ค.ศ. 1975 ในประเทศสกอตแลนด์ และ ค.ศ. 1976 ในประเทศเวลส์

หลังจากเกษียณจากการแข่งขันระดับอาชีพ เขาก็เริ่มทำหน้าที่เป็นผู้ตัดสินตั้งแต่ปี ค.ศ. 1982 ถึง 1992

ในปี ค.ศ. 2012 ปาโอเลตตีได้ร่วมแสดงละครเวทีเรื่อง ไฟน์ดิงเมอร์ด็อก ที่ดัดแปลงจากต้นฉบับภาษาอังกฤษของมาร์โก มักเร จากประเทศนิวซีแลนด์[2] ซึ่งบอกเล่าเรื่องราวของคีธ เมอร์ด็อก อดีตผู้เล่นทีมออลล์แบล็ก หลังจากการเว้นช่วงในปี ค.ศ. 1972 จากรายการทัวร์เนื่องจากมีข้อพิพาทเมื่อทีมของเขาอยู่ในประเทศเวลส์ เขาไม่ได้กลับบ้านและหายตัวไปในประเทศออสเตรเลีย ทำให้ไม่สามารถเข้าถึงตัวได้เป็นเวลาหลายปี[2] ซึ่งปาโอเลตตีได้รับบทเป็นตัวเอกของเรื่อง[2]

เขาจากไปในวันที่ 29 มีนาคม ค.ศ. 2020 ที่กรอตตาเฟร์ราตา ซึ่งเขาได้รับการรักษาในโรงพยาบาล[3]